Dworzec kolejowy

Nic szczególnego. Wielka hala, wyłożona płytkami, przez co echo każdego wypowiadanego słowa potrafi zirytować i przyprawić o ból głowy. Co dzień można spotkać tu jakiegoś muzykanta, zbierającego pieniądze na swój własny cel życiowy, albo stracić pieniądze w inny sposób, na przykład kupując zupełnie bezużytecznych bajerów "Made in China" u Cyganów. Tu zawsze jest tłoczno... W dodatku każdy w zakłopotaniu, czasem pośpiechu, dezorientacji, plącze się wkoło bądź stoi z walizkami i wpatruje się w tablicę rozkładu jazdy pociągów. Co kilkadziesiąt metrów znajduje się wnęka, a zaglądając tam zdziwieniem nie jest widok schodów prowadzących do góry bądź w dół. Ludzie od wieszania tabliczek z numerami peronów domyślnie uznali, że jeśli tabliczkę na ścianie powieszą, ty na nią spojrzysz i już się nie zgubisz. Radzę najpierw kupić bilet, zanim wyruszysz w podróż po świecie... Bo konduktorzy mili nie są.

Jak zwykle, chłopaka wszędzie było pełno. To i na dworcu musiał się w końcu znaleźć! Z deską oczywiście. W kapciach, jakże inaczej. Do tego kaptur zarzucony na łepetynę z powiewającymi na wietrze, długimi uszami... Śmiało można rzec "Awwww". No i nawet się z tym spotkał gdzieś po drodze. Miłe... Wjechał więc sobie na halę, rozpraszając po niej całej niezbyt przyjemny dla większości uszu dźwięk kółek deskorolki ocierających się w pędzie jazdy o nierówno położone i poprzecierane płytki. Rozglądał się, szczerząc serdecznie do każdej napotkanej osoby. Raz na jakiś czas na którejś personie zawieszał oko... Dlatego też co chwilę do kogoś dobijał, albo na odwrót. Jechał sobie, jechał... Zatrzymał się przy rozkładzie jazdy i przeleciał pośpiesznie wszystkie znaki wzrokiem. Stał tak, w zamyśleniu, aż w końcu ktoś go z niego wytrącił.
- No ja nie mogę! - fuknął w końcu, marszcząc brwi na czole i masując miejsce które pobolewało bo zderzeniu. Cóż, ile można zbywać takie sytuacje zwykłym "Sory" pod nosem? Siłą rzeczy to zaczyna być irytujące... Spojrzał wreszcie osobie stojącej naprzeciw w twarz... Zamrugał kilkakrotnie i wyszczerzył szeroko.
I nagle wszystko wybuchłoooo - Siemanko~

Cutie tak jakoś przechodziła sobie obok stoisk. W pewnym momencie przystanęła i zaczęła przyglądać się gumkom, spinkom i innymi tego typu uroczym chińskim badziewiem z gatunku tych, które rozwalą się po tygodniu. Cygan łypał na nią chytrze.
-Może chce panienka cały komplet za 40? - Uśmiechnął się.
-Um... nie, raczej nie... chyba wezmę tylko te spinki. - Wskazała na towar i już miała sięgnąć do torby po pieniądze... gdy uświadomiła sobie, że torby już nie ma.
Właśnie oddalała się w stronę wyjścia, trzymana przez cygańskiego chłopca.
-KURWA MAĆ TY PIERDOLONA SZMATO, JA JEBIE, KURWA, WRACAJ TU CHUJU! - Dziewczyna zamachała rękoma (tak, to był Tourette, Cutie jest grzeczna~) i pobiegła za nim. Po chwili jednak wpadła na kogoś i przewróciła się. Wstała jak najszybciej, chłopca z jej torbą jednak nie było. Westchnęła.
-Siemanko~
Dopiero teraz zwróciła uwagę na Cuddlesa. Podniosła głowę zaskoczona.
-Ech? A... hej...

Patrzył chwilę na dziewczynę, co chwilę poszerzając uśmiech jeszcze bardziej. Miło spotkać taką osóbkę w takim miejscu... Przynajmniej nie będzie się nudził! Tylko czemu ta tak biegła? Spojrzał w stronę, w którą najwidoczniej dziewczyna zamierzała się udać, ale nic ciekawego tam nie zauważył. Wrócił wzrokiem do niej.
- Coś tak leciała? Pali się? - Roześmiał się. Cóż, nie słyszał jej wiązanki, w końcu trwał w zamyśleniu wpatrzony w rozkład. Się mu zachciało pociągiem jeździć... W końcu nigdy takim nie jechał! Tylko gdzie on by chciał zajechać? Tego nie zdążył ustalić... Hm, ale co ta dziewuszka tu robi w ogóle? Pewnie gdzieś jedzie... Chłopakowi zaiskrzyło w oczach.
- Co tu robisz? - zapytał podekscytowany i nadepnął na zawinięty lekko koniec deskorolki, by ta podniosła się do góry tak, by blondyn mógł ją chwycić w dłoń nie schylając się ani trochę. Wsunął ją pod pachę i trzepnął głową tak, by kaptur spadł. Zamrugał kilkakrotnie, trzepiąc rzęsami z serdecznym uśmiechem na ustach. Do tego grzywka zsunęła mu się na oczy... Aw~

-Coś tak leciała? Pali się? - Roześmiał się.
Spodziewała się, że o to zapyta. W odróżnieniu do chłopaka, ona nie miała już humoru.
-Okradli mnie z torby jak nie patrzyłam. Damn it. - Mruknęła, patrząc gdzieś w bok. Swoją drogą, mogła lepiej swoich rzeczy pilnować.
-Co tu robisz?
Boże, jakie przesłuchanie. Prawie jak na komisariacie.
-Hm. Jak można się domyślić, planowałam jechać pociągiem... ale nie mam już biletu ani pieniędzy na nowy.
Westchnęła i poprawiła własną grzywkę, która zaczynała już nieznośnie sterczeć na różne strony.

- Okradli? - uniósł wysoko brwi, przez chwilę nie wierząc. Zamrugał kilkakrotnie.
- Pewnie Lifty z Shiftym, co? - westchnął, krzywiąc się nieznacznie. To było w ich stylu, nie ma się co dziwić, że to właśnie ich blondyn podejrzewał... Eh.
Gdy jednak usłyszał to, co miał nadzieję usłyszeć... Czyli "jechać pociągiem"... Uśmiech sam wpłynął mu na usta.
- O nic się nie martw! - zaświergotał i chwycił dziewczynę za rękę. Pociągnął w randomową stronę i szedł dość szybko, aż doszedł do schodów i robiąc duże kroki co kilka schodów, wyciągnął dziewczynę na zupełnie przypadkowy peron. Nie pytając o nic, tak po prostu sobie stanął, jak gdyby nigdy nic, puścił ją i wepchnął ręce w kieszenie. Wtem odezwała się kobieta z głośnika, oznajmiając, żeby odsunąć się z białej linii, bo za kilka krótkich chwil nadjedzie pociąg... Nawet nie zrozumiał gdzie, bo zwyczajnie miejscowości nie znał. Dziwna nazwa...

Dziewczyna chciała zaprzeczyć, w końcu tym razem to nie Shifty i Lifty byli sprawcami... nie zdążyła jednak, bo chłopak nagle pociągnął ją za sobą. Zresztą, co za różnica? Dla nich zapewne żadna.
-Co ty...? - Zdążyła wydobyć z siebie dziewczyna.
Musiała prawie biec, by dotrzymać mu kroku. Po chwili znaleźli się na peronie. Cuddles stanął i ją puścił. Próbowała zapytać, po co tu są, jednak zagłuszył ją głos kobiety z głośnika. Moment, dokąd niby miał być ten pociąg? Albo mówiła bardzo niewyraźnie, albo Cutie zwyczajnie niedosłyszała. Cóż. Trudno się mówi.

Na pytanie dziewczyny, a właściwie jego połowę, nie odpowiadał. Bo i po co? Poza tym, był zbyt podeskcytowany tym wszystkim. Kiedy on właściwie jechał pociągiem?... Dawno. Czy w ogóle kiedykolwiek? Możliwe, że plastikową ciuchcią dla przedszkolaków. Kiedyś tam... W każdym razie był przekonany, że będzie fajnie, a nawet fajniej niż wyraża to słowo fajnie. Dlatego między innymi właśnie stał w tym miejscu i niecierpliwie wypatrywał nadjeżdżającej maszyny.
Nie minęła chwila, a dostrzegł to, co tak bardzo chciał zobaczyć w tej chwili. W momencie pociąg stał już przed nimi, a Cuddles bez namysłu, ponownie capnął Cutie za rękę i wciągnął ją do środka, przeto siłując się z masywnymi i upartymi drzwiami. Stojąc już na korytarzu, uśmiechnął się szeroko do dziewczyny i rozejrzał. Chwila... Gdzie ta deska?
- Ej.. - Duknął niepewnie, rozglądając się energicznie i machając rękami na wszystkie strony. Zaczął typowo panikować, a wtem pociąg ruszył...
- Bez jaj! - wydarł się i przylepił się do szyby okna. No jasne, ża tam była! Taka śliczna... Bankowo ją ktoś zwinie!
Nagle, pomysł. Głupi. Najgłupszy z najgłupszych. Tak, jadący pociąg, powoli się rozpędzający, a on otworzył drzwi i się wychylił. Deska niestety była już stanowczo za daleko by jej dosięgnąć... Ale czemu by nie spróbować? Wychylił się jeszcze bardziej...